Kasvet bulutları
Üzerimde kasvet bulutları
Adım adım gezer başımın üstünde Ben nerede o orada hep peşimde Dagılmaz kara kasvet bulutları Gölgende gölgelendim Bir ömür boyu Kasvetiyle hep yordu Adım adım beni boğdu Başımın kasvet bulutları Ben mi güneşimi kaybettim Güneş mi beni kaybetti Dagılırsa bu bulutlar Allahım gün belki banada açar Kurtulamam belki bu azaptan Yaşamayı öğrendim azapla Gök gürler şimşek çakar başımdan Rahmeti yok kasvet bulutları Gölgesinde bitmedi bir bahar dalı Yeşerip vermedi meyve tadı Dalında samyelinin vurdu azabı Dağılsa bulutlar çıkar mı bunun sabahı |
Bana sorarsan ne mutluluk nede mutsuzluk devam etmedi, dört mevsim gibi bizi hallerden hallere götürdü ve bazen mutlu bazen mutsuz bazen sağlıklı bazen sağlıksız yaşadığımız ömürü böylece tüketmişizde haberimiz bile olmadı.
Ve işte geldik ömrün ahirine, demek ki hayat böyle imtihan içerisinde bizleri gam, kasvet, acı, keder, sağlık, huzur ve birçok imtihanlarla sınavından geçirerek iyice pişirip tenceresine döküyor.
Kaleminden dökülen bu güzel dizelerden payeler yerini bulmuş oldu.
Allahım ömrünü bir bahar huzuru içinde geçirmesi dileğimle.
Kal sağlıcakla.