Biliyorum
Sana olan hasretimi
İhtiyar umutlarımın felç olmuş gölgesinde, yaşatıyorum Kara bir bulut gibi Yüreğime hapis olup Benliğimi kapladın Meğerse senden önce Hiç bir şeyim olmamış Senden sonrada, olmayacak İnan bunu anladım Sana ait herşey Kıvılcım misali, fikrimi ateşliyor Alev topuna benziyor beynim Yanıyorum Yandıkca, suskunluğum derinleşiyor Parmağımı insanlıktan uzak Müsvette insanların gözüne sokuyorum Amaç kör yüreklerin bakışlarına engel olmak Seni benden koparan Zaten bizi görmüyor Özümde çınlayan ayak sesine seslenirken Sana olan tutkumu, bilmeyen yok Senden vazgeçemediğimden dolayı Kendime kırğınım Sana değil Biliyorum |
Ömür denen bahçede nadire bir güldür.
Hazanın görünmez okları vurunca rengi solar,
Yokluğuna alışamaz,
Özlemin pınarında hüzün akarsın.
Yüce dağlarına kar düşer,
Enginlerine dumanlar çöker.
Üstüne, üstüne gelir dört duvar, hayallerin ağlar.
Tatlı bir uyku öyle mi, o da ne demek!
Gözlerin açıkken bile
Karabasanlar kalbinin ortasına şamar atar…19.05.2012-Ahmet BOZTAŞ
Çok güzel bir seslenişti şiiriniz. Tebrik ederim Güler hanım. Gönül dolusu selam ve sevgilerimle…