GÖZLERİM GÖZLERİ/Nİ GÖZLEMİYORLAR
öpmelerim kaldı gül kırmızıda
bahçeler zehir/li,bağman zehir/li bülbül can derdinde, derdine düşmüş çırpınsada güller ,derman zehirli onurlu bellediğim garip yüreğim depremler altında bir inleme/de serpildi göz yaşım en son damlası tükendi sevgili tükendi gitti yörüngeden çıktı göz bebeklerim yol molunu daha gözlemiyorlar benle geçen o günlerin ,günlüğü artik senle beni söylemiyorlar gönül sayfasindan sildim adını sürdüm senli bağı dağın ardına koynuma koyduğun bu iki elim artık yukarıda dilenmiyorlar Kadir Haktan TÜRKELİ |