telefon ettim -25-
farklı tarifini bilmediğim duygular içerisindeyim
mesajlar dolu dizgin gitti geldi.. “döneyim” diyor.. “gel” dedim “tanıdık birileri var” dedi vazgeçti.. vazgeçtim hastaneye oğlana gittim daha iyiydi şükrettim neden sonra hanım geldi bir şeyler dedim hiç önemsemedi oğlan taburcu oldu birlikte evine gittik hiçbir şeyle ilgilenmiyordu dışarıda yedik bir şey yemedi, bir şey demedi surat astı iştah kaçtı.. o yine otele, biz oğlanın evinde.. oğlanla dertleştim.. “yapamıyorum annenle” ayrılmaya karar verdim dedim telefon ettim “sen bilirsin” dedi |
bakalım serinin sonu bir günün gün batımı nerelere götürecek daha bizleri.