Zaman çökmüs karanlığa
Zaman çökmüs karanlığa
Sonsuzluğun kucağında Biz ne virgülüz nede nokta Yalanın kuyruğunda Kalpler sevmiş Yürekler sızlamiş Kimin umrunda? Bir varmış bir yokmuş Göz yaşları mezar Hüzünlü umutlara Kaykılmış mutluluklar Yalnızlığın koylarında Gidiyorlar gündüz gece Hayaller de peşinde Sen ne sanıyorsun ki? Eller kalacaklar yine boşta Uzanıyorlar uzandıkça Vurdumduymaz kulvarlarda Verin bir teselli verin İçinde olmasin öbür dünya (Berlin,15.05.2012) Talat Özgen |