PENCEREDEKİ PUSLU SONBAHAR
Bugün doğmuyor güneş...
Belki de küsmüştür geceye... Sen gittin gideli bir hüzünlü kış gelir, Yapışır pencereye. Bugün susmuyor rüzgar... Başımı yastığa koyamıyorum. Beynimi kurcalayan binlerce soru var... Düşündükçe uyuyamıyorum Akreple yelkovan buluşunca on ikide el ele, Korkularım başlar benim. Bir bağırabilsem kan tüküren kalbime, Ne korkum kalır, ne bitmeyen matemim. |