İnsan ve Cinİnsan ve cinden başka mahlûk tâat içinde; Verilen vazifeyi tam ve tekmil yapıyor. Milyonlarca yıl olmuş, bak güneş hala zinde; İzni ilahi ile bulut onu kapıyor; Sadece insanla, cin yanlış yola sapıyor… Mahlûkat mihverinde kusursuzca dönüyor; Birinde itiraz yok, itiraza mecal yok! Yan denen yanıyor ve yanma denen sönüyor; Yalan dolan ne mümkün, hikâye yok, masal yok; Ecram kendi işinde, kıskançlığa emsal yok… İtiraz, imtihana tabi olanda mevcut; Kendilerinde az bir cüzi irade var ya. Küçük serbest kalışla, kibir buluyor vücut; Otuz, kırk yıllık ömür, yaz veyahut bahar ya; Gecelerin peşinden, gelen güzel Nehar ya! Hâlbuki imtihanda birkaç tane şık olur; O şıkların içinden Hakk’ı bulmak maharet. Sebebe takılırsak, tercih yanlışı bulur; Yağsız yürümez motor, sarar, yapar hararet; İnsan ve cin cümlesi imtihanda nihayet… Salih Yıldız…12.06.2012 . |
selamlar saygılar üstad