PERÇEM
açılmış bir uykudur gözleri masada
çocuğun böyle baktığı harita kusacak gibi olduğu korkudan en yakın elini tuması annesinin ölmüşler çizgileri çizilmiş ne bilsin ölmüşler ölüme arkalarını dönerek çizgileri çizilmiş kızların ardahan’ın gözleri görünmez olunca uykudan ağlamaktan kan mı geçmiş artık bu kadar beyaz taşlar örtüler bu kadar beyaz kan mı geçmiş aydınlığından sokakların çocukların bulaşmış bı kadar ellerine her çocuk bir şehrin saat kulesi içinde cambazlar sallanıyor ölüme ölüm saatlerinin korkunç kulesi bir ayağı annesine bir ayağı ölüme |