ÂMÂ,,,
Başına ne geldi ise vefasız,
Gökten bir taş düşse hep benden bildin. Ayırt edemedin rahmetle taşı’ı ! Hayrı elden şerri hep benden bildin. Taş olup başına düşseydim keşke, O zaman kıymetim olurdu başka. O yüzden yürüdün hep düşe kalka, Kalktın elden,düştün hep benden bildin. Ben sevdamı yük etmedim sırtına, Bir an bile varmadınki farkına. Tüy kadar ipekten giydirdim sana, Tül’ü elden yükü hep benden bildin. Susuz kaldın göyaşımla suladım, Çepe çevre sevgim ile doladım. Sen gül diye yıllar yılı ağladım, Neşe elden hüznü hep benden bildin. Ne yaptımsa sana yaranamadım, Nice derya nice ummana daldım. En sonunda böyle şaşırdım kaldım, Aşk’ı elden derdi hep benden bildin. Sana yar yar diyen dilim çürüdü, Ağlamaktan gözyaşlarım kurudu. Bak sevdiğin ne haldeyken ne oldu, Keyfi elden gam’ı hep benden bildin. Şükrederken ben senin varlığına, Katlandım hep zulmüne azabına. Dişli oldum makinanın çarkına,, Var’ı elden yok’u hep benden bildin. TİRYAKİ diyorki sen var öyle bil, Durum hiçde bildiğin gibi değil. Gönlüm başkasına vermedi meğil, Cennet elden cehennem benden bildin...!! 21 Eylül 2012 00.44 İstanbul |
Adım çıkmış ona inmez dokuza demiş dizeler.Haklısın görmeyen gözler,söyleyememeyen diller ve kadir kıymet bilmezler hem kendini hem oonu seveni yakar.Yakarda yine bilmez.
Tüm kalbimle hem katılıyorum duygularına hem kutluyorum kardeşim.