Evvelbaharda Açılır
Evvelbaharda açılır
Gonca gonca gülün dağlar Can ile serden geçilir İçildikçe mülün dağlar Arayı arayı buldum Sana indim ârâm oldum Ziyaret etmeğe geldim Memleketin, ilin dağlar Gözüm yıldızlara bakar Önümüze duman çöker Çûş u hurûş edip akar Bozbulanık selin dağlar Yaradan Hak etmiş nazar Gönül aşk deryasın gezer Koç yiğitler kervan bozar Kerbelâ’dır yolun dağlar Goncadır güllerin solmaz Yârinden ayrılan gülmez Kâtibî der tâbir olmaz Açılmış sümbülün dağlar |