ölü kelebekler şehri..
tanrılar
öfkeli.. -ellerinin arasına sıkışmış binlerce nefes..- gün batımı.. gece gözleri bağlı bir kadın gibi yıldızları eteklerinde dolanıyor kuzeyden güneye doğudan batıya sokak sokak cadde cadde yürekleri yumrukluyor kapılar taş kapılar duvar yumrukladığı yerde... yüreklerde. -ölü kelebekler dizilmiş çamaşır iplerine..- renkli mandallar tutmuş kanatları rüzgara vermiyor güneşe vermiyor.. kara benli bir çocuk zamanı silkiyor boş avluda... ölü kelebekler hala çamaşır iplerinde... biri koşuyor birileri kurşunlar döküyor ayak izlerine... kargışların çoktan gelmiş toprak başına... pencere pervazlarına bir baş sarmısak bir tutam üzerlik asılıyor duayla... tütsüler yakılıyor kapı artlarında.. gün inmiş... eller bir ok gibi fırlıyor varoşlardan çığlıklar yükseliyor bir çolak ayak parmaklarıyla kuruyor gecenin saatini sessiz ve kıpırtısız.. tanrılar susmuş gece yürekli insanlar ölü kelebekleri topluyorlar iplerden zan suya atılmış taş... 08/05/2012 ödemiş |
Sevgiler İzmir'den..