KARNE GÜNÜ
Üç gün önce başladılar isgambil kağıtlarından umut aramaya
Buruk bir sevinç okunuyordu ikisininde yüz hatlarında Korku heyecan eşitti bakışlarında Kim bilir kaç kez taktir teşekkür almışlardı rüyalarında Uyku tutmuyordu onları gelmişti son gece Tan ağırmadan heyecanla başladılar giyinmeye Birler ikiler sıralanmıştı beklenen takdirlerin yerine Utandırmıştı bu son onları bakışları hüzünle inmişti yere İkiside ağlamaklı gözleri dolu dolu Sarmıştı küçücük yüreklerini hesap verme korkusu Onlar utanmalımıydı bu sondan kimdi kimlerdi asıl suçlu Kendi ulaşamadıklarını bekleyen velilermiydi suçlu En büyüğü oniki en küçüküğü üç yaşında Her şey geldi cahillikten başıma Ne yapmak istesem diploma çıktı karşıma Kendime deyil hedeflerim artık onların yarınlarına Bilgi yetenek akılda az geliyor bende varım demeye Haykırılmasın onların da yüzüne diploma diye Zaman ileri gidiyor pişmanlıklar döndürmüyor geriye Zoraki duruyorum ayakta kapıları yüzlerne kapanmasın diye |
Olmalı mı ? Bence olmalı.
Olsun diye yapmadığımız kalmadı çocuklarımıza...İstemesek de...
Sistem böyle istediği için yaptık.
Yok mu bunun daha akılcısı ?
Vardır da bize de gelişmekte olan ülke diyorler. Gelişmiş demiyorlar...
Güzel konuydu tebrik eder saygılar sunarım.