HALİME YANARIMGel koy elini , senin için çarpar kalbim, Neden ! anlamazlıktan gelirsin, ben, seni her şeyinle seni sevdim, sense önce sevdin, sonra istemedin, yanan ateşi, boz küllere çevirdin / incittin, benii ! incitmeyecektin, ....................................//Söndürmeyecektin !!!. Yanmalı ! olmalı, kalbimde ateş, hem de gürleye, gürleye yanmalı, çünkü, rüyalarım bile, seninle dolmakta, acı bir umut da olsan, unutmam mümkün değil ! gönlüm senle olmalı, gönlüm ! sevginle aşkınla yoğrulmalı, yüreğimi sen, yormuş da olsan, ...................................// yüreğimde ateş olmalı !!. Yalnızlığa, beni çaresizliğime mahkum ettin, Küs/dür/dün ! vefasız , sevgimi hazan ettin, benii, sersefil rezil ettin, oysa içinde sen olan bir ömür verecektim, sen, yüreğime kaynar sular serptin, sana en muhtaç olduğum zamanda, ................................//Kül ettin, sevgimi ret ettin. Sızlamaz ‘ mı o yüreğin, benim için, hiç çarpmaz mı kalbin, resme bakarken ? gözlerin buğulanmaz mı, ya da ağlamaz mı ? soluk fotoğraflara bakıp beni hatırlarken, ama ben ! çok ağladım, çoook / sen yoksun diyee,!!!! sen görmedin, göremezdin ki ! göz yaşları döktüm, unuttun gittin diye. ..............................//Ama sen bilemezdin ki. Şimdi anı oldun, hüzün defterime kondun, Yokluğunun ! gölgesi, dolaşır durur üzerimde, içimde küle dönmüş boz bir yürekle kaldım, deşelerim, arada bir de olsa, fakat alev almaz, yanmaz /o ateşş !!, tek fark adın dilimde, yüzün hayallerimde, dolaşırım, sanki yeniden ! ezberlerim ahrette aramak için. .............................//Söndürmedi ! aşkımı, itfaiye bile/sen söndürdün, “HALİME YANARIM” a.yüksel şanlı er |