RÜZGÂR
Rüzgâr !
Bugün İstanbul’un hüznünü dağıtmak ister gibisin. Bırak..! Dokunma..! Bak ağlıyor İstanbul Sicim sicim gözyaşları, Yolunu bilircesine Süzülüyor yaralı yüreklerin ...en hüzün yanına. Bırak..! Dokunma..! Çocukluğunu özlüyor belki Ya da, ne bileyim... Yitirdiği geçmişini Hasret sokağında dolaşan, Yalnızlığını özlüyordur belki. Kim bilir? Sevdiğini arıyordur bulutlarda, Belki de kaybettiği umutlarında. Bırak..! Esme rüzgâr..! Dokunma İstanbul’a..! Dokunma ona..! Dokunma bana..! |
keyifle okudum.
uzaklara gidip istanbul sokaklarının hayalini kurdum.
yüreğinize sağlık.