3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1781
Okunma
Hayat neden bu kadar acımasız,
İnsanlar niçin bu kadar çilekeş,
Doğarken bile ağlayarak başlıyoruz hayata,
Ben bu dünyayı anlayamıyorum anne.
Çocukluktan başlayıp büyüyene kadar,
Hep bir çark içinde dönüyoruz ne yazık,
Mutluluk ve acı arasında sıkıştık kaldık,
Sonu ne olacak bilemiyorum anne.
Güzellikler bile bazen tat vermiyor,
Günü gününe benzemiyor insanın,
Yaşam üstüne acı serpilmiş mutluluksa,
Ben böyle bir yaşam istemiyorum anne.
O günlerden bu günlere çok zaman geçti,
Bizlerde büyüdük olgun yaşlara geldik,
Geriye dönüp baktığım zaman bütün sevdiklerim gidiyor,
Ben sizin olmadığınız bir dünya istemiyorum anne.
Zafer Özcan-(17.08.1996)
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz