İnsanlar çeşit çeşit..Kimileri insan, kimileri insancık kimileri de insansı...
Montaigne’in belirttiği çelişkiye sahipller.
Sonu gelmez bir aidiyet hissiyle düzinelerce tanrı yaratmak, putlar inşa etmek...
Bir solucan bile yaratamazken.
Evet, insan acınacak durumda..
Bir sosyal işgüzarlıkla kendilerini ön plana çıkarmaya çalışır dururlar..
Çok güçlü olduğu kadar çok da zayıflar..
Kahkaların bedelini öder durur gözyaşlar
Şu hayatta en sevdiği, hiçbir zaman ayrılmam dediği kişiyi bulsa da yalnız..
Ebu Zer-i Gıfarî’nin yaşamının özeti gibi insanın hayatı aslında,
Sonu odur: yalnız yaşamak, yalnız yürümek, yalnız ölmek ve yalnız haşrolunmak.
İşte hayatın matematiği diye düşündürttü beni güzel anlamlı ve öz şiiriniz..
Kutlarım yürek sesinizi barış-istan...selamlarımla...

Hattate Sevo tarafından 5/7/2012 5:51:28 PM zamanında düzenlenmiştir.