YEMİN OLSUNHani zamansız çalar ya kapım, Titrer elim ayağım, Gelmediğini bilerek kapıyı aralarım. Hani ellerim koynumda kalakalırım, Hani yokluğun bürür gecelerimi. Yemin olsun, seni yokluğunda da sevdim… Eylül rüzgârlarında esip, Kasım yağmurlarında kayboluşun, Saatlerce nazar ederim sonsuz siluetine. Ecir dilenirim her akşam ellerim açık. Koyu kırmızı düşler kurarım adına. Son güneşte batmasın diye ruhumda, Yemin olsun seni her saniye severim… Yokluğunda fevri doğar gün. Cebren aydınlanır dünyam... Güneşin ilk ışıkları düşerken ayaklarımın dibine, Sol yanım her zamanki inlemelerinde… Baharı beklemez sensiz nefesim, Kefenini biçer gökyüzünden uykuma, Hınzır hasretine yenik düşer gözlerim, Yeminim olsun sana, seni düşlerden uzakta da severim, DUDU BAYRAM/ANKARA |