Deniz’lerin Söylenecek Türküsü
Deniz’lerin Söylenecek Türküsü
Yalnızsın,güneşe hasret bedeninle hücrende Yanı başında demirden soğuk ranzan Üç adımda biten o küçük evinde Kimsenin cesaret edipte Dile getiremediği özgürlük savaşın Her adımında bizlere emanettir,Deniz… İlk yürüyüşe çıktığınız gün etrafın kalabalık Yürekli sandığın insanların ihanet edercesine Bir,bir yanından ayrılıp döndüler inlerine İlerde sana yoldaş olmuşçasına anılarını dize getirdiler Ben yoktum,daha küçücük sokak emekçisi iken Sırtında boyacı sandığımla sokak,sokak dolaşırken O yürekli gözlerinle illegal bültenlerinle göz göze gelirken Okur, senden cesaret alırdım, Deniz… Yan hücrende yürekli arkadaşlarına sesiniz duyulmasın diye Susturulmaya çalışılan yüreklere,bağlanan kör düğüm ellere Üç adımı çok gören insanların, ayaklara zincir vuran eller Bu gün yan yana gelip, sizleri benimsemeleri ne gariptir Deniz… Canın kadar sevdiğin arkadaşların Bir,bir yanından uzaklaşırken Hak olan davanda tarih önünde siz hesaplaşırken İştahla size idam fermanını veren elleri bu gün izledikçe -Bir hataydı,olması gerekiyordu, diyen o bedbahtsızları izledikçe Ağzıma aldığım o kötü ifadeleri sarf ettikçe Kinim azalmıyor daha da artıyor,Deniz. Tam bağımsız Türkiye, Mustafa Kemal Yürüyüşünü düzenlerken Bu ülkenin bir gün, bu noktaya geleceğini hesap ederken Ne kadar da haklıymışsınız, Deniz… Özgürlük meşalesi hala yanıyor, o inanan yüreklerde Demokrasi, vaz geçilmez inancımızdır gönüllerde Güneşin güneyden yükselerek, selam verdiğinde Bir tutkudur,vaz geçilmez Orta Doğu yüreklerinde Söylenecek bir destan varsa, üç kıtada her dilde Bilsinler ki,Pir Sultan gibi dönülmez o yoldan,Deniz. Güneyde emek ürünü başaklar daha süt iken Dar ağacında üç fidanı izleyen o bedbahtsız gözler Celladınız olan o sırıtan adamın bir lokmada boğulurken İlahi adaletin nasıl tecelli ettiğine şahit olan bu gönüller Size olan özlemimiz, hiçbir zaman dinmeyecektir,Deniz… Bu günlerde kim haklı,kim haksız diye yargılayamazsak eğer Bir tek gerçek var ki,yaktığınız o meşalenin gür ışıklarını selamlarken Budur benim özlemim,budur benim insan sevgim derken Bağımsız bir ülkenin tüm güllerine ışık tutarken Bu bahçede bende olmalıyım,bizde olmalıyız,Deniz… 20/02/2011 Kemal TAŞTEMUR -Sungurlu |
Mayıs hüznün olduğu kadar bereketin ve mücadeleninde ayıdır. Yıllar geçer; hem gül fidanları yeşerir yeniden her baharda; hem de reyhan tadı bir acı bırakır yüreklerde. Adı Deniz olur, Yusuf olur, Hüseyin olur; kederi bizde kalır…
Mekanları cennet olsun...1980 li yılların çocukları daha cesurdu demeden geçemeyeceğim.Sevgili öğretmenim.Ayrıca ayakkabı boyacısı küçük çocuklardan olmanız benim içimdeki sevimli,hırslı,öfkeli manyak ama bir o kadar da merhametli boyacımı hatırlattı bana...Ve hala onu ne kadar çok sevdiğimi ...Tebrikler saygılar tekrar sizi aramızda görmek isteriz efendim...