Huzurluyum
Huzurluyum,
hacmi küçük, ufku geniş senli dünyamda sadece dört duvar, ve çok yüksek içeride kulpu olmayan demir kapılı perdeleri bile demirden bir pencere hemen önünde deniz ayaklarım ıslak biliyorum ki aynı gökyüzüne bakan gözler var kadifemsi, simsiyah gelincik sanki dokunduğum taş duvarlar en parlak yıldıza bakıyorum bir de gözlerine yıldızları sayıyorum, bitiyor sadece kendi gölgeme basıyorum bir de gölgene adımı fısıldıyor dalgalar müşfik bir el okşarken çölde kum tanesince umut takıyor saçlarıma gözlerim yok artık, suretim yok isyan değil , sahte çığlık da değil gerçeğin ta kendisi, ne efsane ne de masal dağ kokusu çekiyor gibiyim derin derin nefes alabiliyorum, huzurluyum ey! düşler ülkesindeki orada kal Simsiyah |