Sevmek ne o dilleri dolayan süslü seviyorumlar, ne de sadece belki umutları.
Bilir misin sevmek sadece beklemek, bilir misin sevmek tüm acılara direnmek,
Bilir misin sevmek belki de sabaha kadar gözyaşlarıyla yastığı ıslatabilmek,
Bilir misin sevmek asla vazgeçmemektir.

Gereksiz süslü cümleler sarf etmeye gerek yok hayatında,
Bilmen ve sevmen gereken tüm güzelliklere aç o kalp pencereni,
Ordan bakanlar dışardan sadece manzara olmadığını görsünler, anlasınlar sevilmesi gereken güzellikleri.

Sonra o kitaplara sığmayan kelime yer alsın satır satır adı AŞK
Tut elini bırakma asla bırakma asla bırakma sevdiğini.
Bilir misin babam böyle sevmiş annemi,
Sevginin uğruna destanlar yazsan da anlar mı sevmeyi bilmeyen,
Ama bilirim sen bilirsin, bilirsin sevmeyi, bilirsin sevilmeyi.

Yaşam bir bulmaca sanki, karelerden ibadet ve bütün soruların cevabı Seni veriyor bana.
Ben mi öyle görüyorum bilmiyorum. Peki bilir misin biz bitti denilen kelimeyi canlandırdık,
Yaşıyoruz ve yaşayacağız.
Sen bilirsin ama yine söyleyeyim mi bilir misin biz çok sevdik BİZİ !