ZAMANLA
Öyle ki bu sefer kalem ne bir istida yazacak ne de bir sual soracak
Zamanla rüyadaki kan uyanınca gerçek olacak ... Garipsemeden,bir umut olduğunu sanacak . Ellerinle bıçakla beni barış bıçakla beni ellerinle ... Parçalamalı organlarımı bıçağın çabuk soğutan derinliği... Kanıma dokunmayın ölüm bulaşır , Bir mutlu sessizce benimle vedalaşır ... Bu ne bir istida ne de bir sual . Huzur bıçağın kemiğe dayanmasında ... Bekleyiş yerini vuslata devrediyor ... Bıçakla beni barış beni bıçakla ki ben dökülmeyen meyler koyabileyim şişelere , ceylana selama duran çakala gülümseyeyim , yastığımın arkasından bir dünya çıkarayım bir mutlu sessizce benimle vedalaşırken ... |