ŞÜKÜR
Ayakkabıları eskimiş biri yolda yürüyordu.
Yanından, yeni ayakkabılı biri geçiverdi. Onun pırıl pırıl ayakkabısını gören bu adam, kendi kendine üzüldü ve: - Bizimki de hayat mı sanki, der gibi oldu. Biraz ilerde, mendil sermiş dilenen adamın ayakkabısı şöyle dursun, ayakları bile yoktu. Ayakları diz kapağından kesilmişti. Büyük bir sarsıntı geçiren adam: - Tevbe, tevbe dedi. Halime hamd ederim yâ Rabbi. Benim şu sağlam iki ayağımı elimden alma. Eski ayakkabılarıma çoktan razıyım diyerek, sevinç içinde yoluna devam etti. ŞAİR YAZARI: SÜPHAN GÜLTEKİN |
Şükretmeyi bilenlere ne mutlu.
Şükrünüz asla bitmesin.
Şükrünüze şükür katınız her daim.
Selamlar.