Ersenik Acılar
Yok, yok, yok,
milyon kere yok bitmeyen kabus anlık bir hayalsin gündüz vakti görünen olmayan bacağının ağrısını çeken beden gibi tarifsiz acılara sebebsin sancısız doğum, acısız ölüm misali ne can verdim ne ne can aldım göç var bir yürekten bir yüreğe ismi cismi olmayan, yok sevgili zifiri karanlıktayım gözlerim kapalı el yordamıyla bulmaya çalışıyorum yönümü erselik acılar çekiyorum ellerin nerde kara kalem resimler çiziyorum gönül gözümle simsiyah duvarlara tekil yaşanan plasebo aşklara milyon kere kefen biçtim anlayabildiğinde çok geçti dinmişti, yakılan ağıtlar fırtınalı geceler de sığındığım limandın oysa şimdi alfabesiz hecelerde yazılmayan lisansın göç var bir yürekten bir yüreğe Simsiyah |