Duyarlı ve duygulu yüreğine,güçlü kalemine sağlık Can Bacı Fazile Keleş.Tam puan ve selam,sevgilerimle...

ŞEHİTİMİN ARDINDAN

Bir sayfa daha koptu adına “insan”denen,
Tek bir nüshâ kitaptan.
Aksaray-İskil'de yine yandı yürekler,
Gitti Muhammet'im gitti dönüşsüz seferine.
Gitmesine gitti ama nasıl?
Ardında iki yıllık Sevgi'sini,
Bir yaşındaki yavru Hümeysa'sını,
Babası yirmi yıllık Hasan 'ı,
Ve kanını taşıdığı anne Necla'sını,
Arkasında bırakarak gitti.
Daha üçbuçuk aylık askerdi Şehit'im,
Taptâze bir yürekti çiçeği burnunda.
Nice nice hayâller vardı önünde,
Hepsi de Şırnak-Güçlükonak'ta,
Patlayan kahbe bir bombayla,
Kurulan sinsi tuzakla sönüverip bitti!
Bir önceki akşam telefon etmişti
Oğul babaya: “Beni hiç merak etmeyin,
Burada önemli bir şey yok,
Ben çok rahatım babacığım.” diye.
Anne ağıtlar yakıyor feryatlarla:
“Al başlı gelinimi koydun ortada,
Kucağında bir körpe kuzuyla! ” diye.
Baba yürekler parçalıyor haykırışıyla:
“Ben sana kaç yılımı verdim yavrum?
Bir günde nasıl ayırdılar seni benden?
Yattığı yer Cennet olsun yavrumun! ”
Dul Sevgi içine gömüyor hıçkırıklarını,
Yetim Hümeysa'nın bakışları tedirgin,
“Ne olur anneciğim ağlama! ” diyor,
Olaydan,olanlardan biraz habersiz.
Mehmetçikler'ime sıkılan her kurşunda,
Yüreğimde patlayan her kahpe bombada,
Ben ölürüm,sen ölürsün,o ölür!
Bir-iki gün sonrasında da,
Albayrağa sarılı tabutumuz gelir.
Omuzlarda taşınır tabut,
Belki de sloganlar atılır:
“Şehitler ölmez,vatan bölünmez! ”
“Kahrolsun PKK! ” diye.
Bir câmi avlusunda şehidime,
Cenâze namazı kılınır,
Ona duâlar okunur “aminler” eşliğinde.
Ey terörist örgütler! vazgeçin,
Bu hayâlî sevdâdan yol yakınken.
Savunulacak bu topraklar,
Başında biraz beyin ve akıl,
Bedeninde can,canında ruh taşıyan,
Tek bir yürek kalıncaya kadar.
Anlayın artık bunu,anlayın!
Sizler birer maşasınız düşman elinde,
Kasırgalar yaratan birer hortumsunuz,
Görün artık,görün ardınızdaki filleri.
Bizler hepimiz birer kardeşiz,
Asla yok ayrımız-gayrımız.
Türk’ü,Kürt’ü,Laz’ı,Çerkez’i,
Hepsi aynı elin parmakları.
Hepimiz aynı sofradan yemek yiyoruz,
Aynı yolun yolcusuyuz hepimiz,
Edirne’den Ardahan’a,
Akdeniz’den Karadeniz’e uzanan,
Yolcu taşıyan Anadolu Gemisi
Senin,benim,onun,hepimizin,
Ayrı-gayrı olmaz eğer batırılırsa bu Gemi,
Birlikte boğulur,can veririz!
Siz de uyanın artık ey yetkililer!
Etkili Beyler’im,Paşalar’ım:
Yetmedi mi verilen canlar?
Ne zaman duracak akan masûm kanlar?
Ne vakit dinecek kalanların gözyaşları?
O bölgelere zembille inmiyor,
Bu veled-i zinâ teröristler!
Kapatın o bölgeyi,kapatın sınırları,
Kuş bile uçmasın,geçmesin Allah kulu!
Kuzey Irak’ta hâkimiyet kurun,
Eğer gerekiyorsa vurun!
Askerimin başına çuval geçirenlerden,
Olaylara sebebiyet verenlerden,
Bunun hesâbını sordurun, sorun!
Ey baştaki Kardeşler’im,Canlar’ım!
Yeter ki bizlere destek olun,
Köstek olmayın,güç-kuvvet verin!
Bak nasıl oluyormuş ikinci Kurtuluş Savaşı?
Nasıl ama nasıl ayağa Kalkıyor,
Analar dolusu Anadolu’m!

Nazım İNCE

ne denilebilirki...

yürekten kutlarım

Duyarlı yüreğinizi ve şiirinizi kutlarım...Selam mve Sevgimle...

ozan33 yorumun mahvetti beni..
hey rabbim..ya vasi'u..
darlıklardan kurtar kalbimizi..kereminle genişler yüreklerimizi..
işit feryatlarımızı bir çare gönder bu biçarelere..

debrikler duyarlı yüreğinize, hassas kaleminize..

YÜREĞİNE SAĞLIK. TÜRK MİLLET'İNİN BAŞISAĞOLSUN. ŞEHİTLERİMİZİN RUHLARI ŞAD OLSUN.

VATAN TOPRAĞI KUTSALDIR KADERİNE TERKEDİLEMEZ.

İşte budur..ancak yalnızken yazılır ve duyulur..

Hassas yüreğinizi kutluyor,şehitlerimize Allahtan rahmet diliyorum.İbrahim karaçay

ŞEHİDİM ANNEM

Davullarla, zurnalarla uğurladın beni Asker Ocağına, elimde bir valiz, bir
de ceketim vardı.
Kalın kazaklarımı koymuştun; oğlum oralar soğuk olur, üşütme diye.
Ana kucağı derler Asker Ocağına. Gerçekten öyleymiş. Üşümüyorum annem.
Demiştin ya kendine iyi bak oğlum diye, babama da söyle; insan tek kalınca
üzülür, içlenirmiş
Biz burada binleriz, on binleriz annem. Hepimiz ana baba çocuğu, Askeriz,
MEHMETCİĞİZ annem.
Dağlarımızı saran çakallardan temizlemeğe çalışıyoruz annem,
Yıllarca Kardeş bildiklerimizde, belki aynı fırından ekmek yediğimizden,
Aynı vatanın havasını yıllar yılı soluduğumuzdan,
Şimdi nifak tohumları ekenlerin hizmetinde olanlardan,
Biz dimdik ayakta, çakı gibi askeriz. NEFERİZ ANNEM.
Az kaldı annem.30 gün. Sonra hep birlikte olacağız. Vatan borcumu bitirip
sizlere kavuşacağım.
Annem, benim pamuk annem babama söyle kurbanımı, aslan oğlunun koçunu
unutmasın.
Buralarda düşman uyumuyor annem. Gecemiz gündüzümüz kalmadı, Sakın, sakın
şikayet ettim zannetme... Biraz önce postallarımı boyadım, silahımı
temizledim.
Vatan toprağında, Şırnak' ta Nöbetteyim, beklemedeyim, sınırdayım annem.
Birkaç gündür yoğunlaştı it sürülerinin saldırıları annem,
Ama sen üzülme, ağlama annem, beni bugünler için yetiştirmedin mi?
Hani çok sevdiğim siyah montum vardı ya; sakın kimse giymesin diye
tembihlediğim.
Kardeşim, Ahmetim çok severdi, bırak giyinsin. kader bu belki döner, belki
hiç dönemem..
Yirmi kişiyle uğurladığın, hasretiyle yandığın, ASKER oğlunu belki binlerle
karşılayacaksın Annem.
Haziran 1995 gece yarısı, saldırıya uğradım, Kurşun yedim, Ölmedim annem.
Parola VATAN, İşareti NAMUSTUR derdin. Namusum uğruna can verdim annem.
Bana verdiğin tertemiz, helal sütüne layık olmaya çalıştım, düşmana,
kalleşe yol vermedim
Ben ölmedim annem. Metinler, Mehmetler, Ahmetler Süleymanlar, Yunuslar,
Yusuflar.
Kısaca MEHMETCİKLER ölmez. Hakkını helal et benim canım annem.
Annem; YARİME söyle beni beklemesin, karalar bağlamasın beyaz duvak yerine,
Bana kısmet değilmiş onunla bir yuva kurup, aynı yastığa baş koymak,
çocuklarımızı büyütmek.
Annem söyle ona; dünyada istediğim tek şey; işten geldiğim zaman evimin
kapısını onun açmasıydı...
Söyle ki; ondan ve hayallerimden ayrılmama sebep olanlar, Mardin'de,
Şırnak'ta ve Ankara'dalar.
Benim milletimi temsil ediyorlar mecliste. Çakallar düz ovaya indiler,
siyaset yapıyorlar annem.
Biz askerlikten kaçmadık, Kantinde askerlik yapmadık,
Düzmece rapor alıp, askerlikten de muafta tutulmadık.
Biz, Biz hiçbir zaman YAN GELİP Yatmadık, KELLE olmadık, ŞEHİT olduk
annem...
Al Bayraklara sarılı, küçük bedenlerimizle dev olduk, geçit vermedik.
Biz Vurulduk ama BİTMEDİK annem.
Bayramlarda elini öpmeğe gelemiyorum, Üzülme Annem, ama sen sakın beni
ziyaretsiz bırakma, Biliyorsun ŞEHİTLER; Şehit olunca değil, UNUTULUNCA
ÖLÜRMÜŞ, sen sakın beni unutma!!!
Başını dik tut, Onurlu, gururlu ol, sen ŞEHİT annesisin. Ağlayıp,
kalleşleri sevindirme.
Üzülme, ben hep sizinleyim; otobüste, dolmuşta, evde ve dükkânda. Kısaca
Yüreğinizdeyim.

Bekleme beni güzel annem. sizlere hem çok yakın hem de çok uzaklardayım.
Dönemem, gelemem, sizleri bir daha göremem annem. Sana sarılıp artık
öpemem.
Hakkını helal et annem. Sen de; vatan toprağım, güzel insanlarım.
Dedim ya; Ben ŞEHİDİM, Bingöl Dağlarında, Gabar'da, Şırnak' ta,
Nusaybin'de, Van'da,
Vatanın her karışındayım. Artık Tüm Türkiye'nin Şehidiyim.Görevimi
tamamladım annem.
Evim, artık EDİRNEKAPI şehitliği. Mermerden Mezar taşım. Başucumda iki
resim; biri Ay yıldızlı bayrağım, diğeri benim resmim. Üstünde al al açan
çiçeklerim. Toprağa düştüm Çiçek oldum. Çiçeklerimi soldurma annem.

BİR ASKERİN MEKTUBU..
TÜM ŞEHİTLERİMİZİN RUHU ŞAD OLSUN!.
OZAN33
son şehit olur işallah bunlar..tüm analara sabır.. tüm türkiyenin başı sağolsun..
yüreğine sağlık fazile