ELİMDEN GELSE
Canım!
Sen bana yazma Ulaşılamıyor satır aralarına Elimden gelse Sana Bahtin’i okurdum Moretti’yi biraz Başı yoksul bir yastığa dayalı Dionysios’i Ne de olsa en çok şiirdik Dudaklarımı heceleme boşluklarda boşuna Senin vicdanından şüpheliyim Elimden gelse Biraz İstanbul olurdum Çokca Bağdat Kamçatya’dan Fas’a sevişirdik Ne de olsa bir imparatorluk bakiyesiydik İlk kitabım değilsin Bana düş yordurma Elimden gelse Çekip giderdim usanmalarımdan Şimdi bir kötülük bul kendine İyi uyut Uyandırma Türkân Böcü |