FANİ
Ben bir satır bilmeceyim.
Ellerimde çizgi çizgi kaderim. sırrına erince dünyanın Zikrinde taşların sesini duydum. Kalıntılarında seyre dalınca her devrin. Ölüm bir name oldu ben sustum. Korkuluk bedeninde yaşıyor gibi. En özgür olduğum yerde en çok köle. Yıldızları ellerimde tutyor gibi. Bir okadar tozpembe hayellerle. Sanmıştım ebedi bu ruh bende. Bilmezdim fikirlerin bukadar çaresiz. Hayellerin bukadar sahipsiz. Bedenimin bukadar ölümlü olduğunu. |
BİR ÇAĞLAYANIN BİR FİDANI BİLE EĞMEDEN BİR GÜLİSTANI SULAMASAYDI ŞİİRİNİZ.
SAYGIMLASINIZ.
SAYGIMDASINIZ.