Hayat ne garip şey öyle değilmi Anne
Dün dostum diyenler
Bugün ise düşmanım diyorlar
Şafak vakti geceyi aydınlatan
Kurşun sesleri gençliğimi çaldı benden Anne
Şaşkın bakışların arasında
Kanlar içinde kefene sarılmışım
Dört bir tarafımda meleklerle
Göklerden yıldızlar toplarcasına
Bir güvercin kadar özgürce uçuyorum
Gökleri yararcasına sana geliyorum Anne
Aç kollarını benim güzel Annem
Bir türkü tadında kokunu özlüyorum
Yediğim içtiğim her bir lokmada
Sen düşüyorsun aklımın her köşesine
Nezaman bir siren sesi duysam
Çığlıklar içinde geceyi aydınlatan
Sen geliyorsun aklıma benim güzel Annem
Gözlerindeki yaşama sevincin geliyor
Hiç bir zaman bitmeyen tükenmeyen
Yaşama ümütlerin geliyor Annem

Bana hiç kimse birşey sormasın sakın
Ben gençliğimin en güzel yıllarında
Canımı teslim etmişim azraile
Sizler derin uykularınızda uyurken
Ben ise kan kusan geceye ağlıyordum
Kör bir kurşun saplanmış yüreğime
Yaşamla ölümün kıyısında koşarcasına
Azraile meydan okuyordum
Sen yeterki ağlama benim güzel Annem
Bir damla gözyaşına canım feda olsun
Varsa vatan uğruna akacak kanımız
Akan hiç bir kan yerde durmazmış
Bırakalımda aka bildiği yere kadar
Aksın varsın benim güzel Annem
Yeterki adalet hak ettiği yeri bulsun
Sen sakın üzülüp yas tutma olurmu
Ben bin defada ölsem yine dönerim
Ölümden korkuyorsam namert olayım
Enbüyük korkum sensizlik Annem sensizlik...


Ufuk Güney