0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1142
Okunma

Eski, harabe bir kalbin içinde yazıldı bu hikaye
Tüm hayatım, Kötü anılarım , mutlu anlarım
Kırık dökük odalarda rütübet kokulu insanlar
Zifiri karanlık gözleri vardı mühürlenmişti sanki
Hiç merak edipte sevmeye alışık olmayan kalpleri
Ummadığım bir anda yakıverdi ateş düştüğü yeri
Ne sular söndürebildi ne de dualar evimizi
Oysa o harabede tarihi bir eser olabilirdik
Leyla ile mecnun gibi dillerde destan kalabilirdik
Yıllarca insanların gözünde bir değere sahiptik
Yandı bitti kül oldu seninle birlikte tüm hayallerim
Poyraz bir yelle savruldu geride kalan küllerim...
Tevrat Altun
5.0
100% (2)