akşamlar o meçul kıyılara yanaşır
bilirmisin uçurumları
yüreği yarınsızlıklarla çatışır
gözlerini kapatırsın o korkulara
korkular korkulukları, duvarları aştıkça
dinmedikçe dalgaları
iki büklüme döner o heybetin
yetmeyişin ,yetişemeyişin
oysa dal kırılır yel kalır
çocuk büyür iz kalır
zaman geçer giz kalır
akşamlardan geceye kimsesizler kalır
.........................(KORKU VE BASKININ TOPLUMSAL KARAKTERLER ÜZERİNDEKİ YAPTIĞI ETKİ)

toplumsal baskıların gerçekleri özlemleri ve düşünceleri bilinç altında baskıda tutarak bilinç alanına çıkmasını önleriz
......

bir gök yırtılışı kadar öfkemiz
gelde yeryüzüne düşmeee...
gittikçe kirlenen insan duygularında sevmee....
soğuk bir namlunun dilinde ifadelere tutanaklara girmeee...
kayıtsız kal şu yokluk halime
zenginleştirilmiş ölülerin içinde gelde fakir ölme.......

elimi sıkıca tut züleyha !
olurda üzülürsem
şu kirlenen dünyanın içinde
olurda bin parçaya bölünürsem
ve her gece ölümüne bir çiğ kaplarsa yeryüzünü
susturuluşumuzun içimizde yargısı başlar
beni kalbimden öp züleyha !

.........(toplumsal bunama ,bilğisizliğin oluşturduğu kavram karkaşası ,
aklı kilitlemek kalbi kirletmek ,
temel mavi kutsal mavi-yaşanabilirlik hayalgücü çatışması )
......

bıçak yarası gök delik deşik
o gece yaşanmaları
kaldırımlarda unutulur gözyaşları
birazı yağmurlarla karıştı (bir hiçlerin akarında )
birazı ayaklar altına alındı ezildi (yok saymakla yitirildi)
...göğsünde kaca bir bıçak yarası
gök delik deşik mavisi akıyor
acıyor
yıllar acıyor
sevilmek mi? istersin ,sevmek mi?istersin
şimdi gece geceye karışır sis pus ve puşt yaşamlar
kurtlar.. açlar ,açıkta kalanlarla oynaşmalar
aşıklar aşkla zühte keş meclisindeler
yalnız kentin sağır sessizliklerinde bir yetim başı(oksüz) okşanır
ah züleyha o yetimlikler yetmeyişler ...
ellerimizi saramadığımız caddelerde dolaşır
...gün ezberinde güneş yerinde doğuyor
insanlar hep kalktığı yatağında uyanıyor
beni ölümle öp
kalbimin kıyısından geç usul ve sesizce
gözleri(m) açık gittiysem
yüzüme avuçllarınla geç (öyle dünyaya kanırsın )
o akşamlar o meçul kıyılara yanaşır
gece boylarında bilirmisin uçurumları
yüreğimiz sataşarak sevişir
gözlerini kapatırsın o korkulara o yorulmazlıklara (durmadan bıkmadan ve kini bitmeden seni bitirmeden )
korkular korkulukları ,duvarları aştıkça
küfürler boğazlar ikimizi züleyha !
yokluğu ve yoksullukluğu bilirmisin
bir gök yırtılışı kadar öfkemiz
gelde yeryüzüne düşmeee...



. ferit bilge GÜLTEKİN
. ..........şiir yüreklim
.....................................mavinin hergele çocuğu