Diyor ki çok kadim dostlardan biri
Gönüller deryadır, yaşamdır kiri
Dost dediğin bilir, içer zehir’i
Dünya yalancı da, gerçek dost imiş..

Ummana dalarsın, gönle girince
Herkesi görürsün, dostu görünce
Herkesi duyarsın, dostu duyunca
Gönüller fatihi, gerçek dost imiş..

Ne menfaat umar, ne de bir çıkar
Dosta giden yollar, hep hayra çıkar
Ne terk eder seni, ne de hiç bıkar
Gönüller dolduran, gerçek dost imiş..

Açığa çıkacak manalar gizli
Dost beni uyarır, yazılı sözlü
Zor olanı görür, sanki kalp gözlü
Zarardan çeviren, gerçek dost imiş..

Önüne gerilir, ateş çıkınca
Hasmın sana kötü kötü bakınca
Sırtını dönmekte yoktur sakınca
Boynuna sarılan, gerçek dost imiş..

Hep iyilik ister, kötülük yoktur
Arkandan kuyunu kazanın çoktur
Kuyuyu kapatmak dost’a mı haktır?
Zorları başaran, gerçek dost imiş..

Gün olur kardeşin bakmaz yüzüne
İtibar etmez hiç senin sözüne
Ne kabuğa benzer, ne de özüne
Kardeşten de kardeş, gerçek dost imiş..

Bağrın da yanana gerçek köz derler
Dost olamayanlar boş söz verirler
Dostlar esirgemez “öz” den verirler
Canımdan daha can, gerçek dost imiş..

30.05.2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara