Berrecân IIŞems’in gözyaşları arasında şimdi bu kent seni ağlıyor her şeyi öldü saymıştın hani oysa ölülerin de hakları var Berrecân bu su öyle kolay durulmaz Berrecân aşk yanığı yaralarım var devası yok dahası ölüm sonrası sonu "keşke toprak olsaydım" Berrecân seni y/anıyorum yine bir ateştir bu senden bana kalan razıyım Berrecân senin ateşinde yanmaya bir Ateşbâz çıkar içimden bir Yunus kalem gibi odunlar taşır dergâha "bu kapıdan odunun dahi eğrisi girmez" diyerek her gelene amenna dedimse ondandır Berrecân beraber susalım susacaksak böyle yarım bıraktın ya sen de iflah olmazsın artık Berrecân nereye göçtün öyle zamansız kim demler çayı geceleri sana kim dinler şarkısını gözlerinin gözlerin ki kalbimin intihar provası tramvaylar geçerken Alâaddin Tepesini tavaf ederek ben sana göçerdim her nefeste Berrecân sonra uzaktan uzağa Kubbe-i Hadra ilişirdi nazarımıza ve her ezan sesinde Berrecân dua ve amin çıkardı dudaklarımızdan benden iyi maktûl olur Berrecân ama sen yine de kâtilim olma bedava sanıyoruz her şeyi ekmek bedava hava bedava su bedava yok Berrecân bedavası yok bu ömrün illâsı var Yaradan’dan ötürü hesabı var harf harf bütün yaşanmışlıkların bütün aşkların bir hesabı var Berrecân en büyük sermayem sensin bu yüzden en büyük hesabı- sana ödeyeceğim Berrecân Zafer Şık nisandahazan2012 |