Demirden Kalp...bir örümcek gibi örmüş ağlarını sarmış sarmalamış sarmaşık misali her ağında bir yürek asılı kimi ölü gözleri sevgi diye dilenirken donmuş kalmış kimi can çekişiyor ’yol yakınken git kurtar kendini sakın düşme bu tuzağa’ der gibi bakıyor kimi ise düşürüldüğü tuzaktan habersiz başına gelecekleri bilmeden gülümsüyor öylece ben neredeyim Allah’ım? anlayamıyorum? ne kadar çoklar ve neden hepsi bana ait olduğunu bildiğim yerdeler? oysa ben tektim öyle demişti o zaman bunlar neydi? ne işleri vardı burada? meğer; bir sevdanın intikamıymış yaşanan gönül düşmüş ahu bakışlı ceylana ne yaptıysa sokamamış yüreğine ölesiye sevip, avare olup dolanmış, divane olmuş şiirler yazmış aşkına türküler yakmış dilleri kendi kendine konuşur olmuş gören sanmış ki deli lakin o tam bir kara sevdalıymış ne yaptıysa fayda etmemiş sevdiği başkasına yar olunca etmiş intikam yeminini... hazırlamış tuzağını çıkmış ava bulduğu yüreği sevdalıyım diye kandırıp içine ağlarını ördüğü dışını demir kapladığı kalbine atmış teker teker her kalpte biraz rahatlasa da intikam duygusu beslenmiş doyumsuz deve dönüşmüş artık doyurması imkânsızlaşmış arada bir vicdanı rahatsız olunca vermiş sevgisini azda olsa zamanla o kadar çoğalmışlar ki unuttukları olmuş ve sevgisizlikten ölmüşler nadirde olsa hatırladıkları hala hayatta akıbetlerini bilmeden umutla bekleyenler anlam veremezler gördüklerine hey sen; demirden kalpli adam uyan bu gafletten tek yüreğin ateşini bin yürekte söndüremezsin alma kimsenin ahını ahrette verme hesabını... işleyen demir pas tutmaz derler intikam ateşiyle yanan demirden kalbin bilmem ki pas tutar mı? 24.04.2012________________Seher_Yeli Şiirime konu başlığı veren, sitemize yeni gelen arkadaşıma ( fatoşylnklç ) çok teşekkür ederken bu şiiri kendisine ufacık bir armağan olarak kabul etmesini rica ediyorum. İnşallah kurgumu beyenirsin arkadaşım. O güzel sesiyle her zamanki gibi nefes olup hayat veren papatyama sonsuz sevgilerimle... Saygılarımla... |