Resul’üm
Vuslatın perdesini aralarken geceler,
Bir köşede sessizce ağlayamam Resul’üm. Bak yine kırık dökük dile düştü heceler, Nefsimi sabır ile bağlayamam Resul’üm. Ben ki faniye feda eylemiştim bu canı, Sorma sakın bir ömür neylemiştim bu canı, Ervahın âleminde peylemiştim bu canı, Aşkına meftun olup çağlayamam Resul’üm. Bir bilsen ne zamandır ram eyledi bu çile, Kuruttu gülzarımı sam eyledi bu çile, Ruhumdaki elması cam eyledi bu çile, Yüreğimi kor edip dağlayamam Resul’üm. Bilirim gelişinle bitti zulüm çağları, Gülşen’e tebdil oldu birden iman bağları, Hak ile yeksan şimdi uçsuz küfür dağları, Beyazları karaya yeğleyemem Resul’üm. Ne olur merhamet et sen bu kula darılma, Göster bana yolunu ben geleyim yorulma, Rüyama girsen yeter ayan beyan görülme, Şahlanmış benlik atım eğleyemem Resul’üm. 23.04.2012 Kütahya |
Kalemin zincirinden kurtulmus, özgürlügüne kavusmus gibi. Bana kalemi BIRAKTIRACAKSIN bu gidisle :)
Ben seni hep bir dalda SAKIYORSUN sanmistim
Meger ki daldan dala ucan bir bülbülmüssün
Bir Leylânin ardindan bakiyorsun sanmistim
Oysa gül bahcesinde nadide bir gülmüssün... :))
Eline saglik USTA SAiR, GÜCLÜ KALEM, degerli dostum...
Selâm ve muhabbetle...