SEVGİLİYE SON VEDA
Git ne varlığından haberim olsun ne de yokluğundan
Git karlı dağlar gibi aşılmazım ol Seni yazdığım satırlarda Kalemimden akan gözyaşım ol Git silebilirsen kalmasın bende izin Erzurum soğukları gibi Hep kışta kalsın mevsimlerim Bu kadar kolaymıydı veda Birkaç söze sığarmıydı bunca hatıra Sevdim ümitsizce sustum en sonunda Sen kal diye diyemedim elvada Sonmuş meğer seni görüşüm Kadıköy sahilinde bir çay bahçesinde Sonmuş siyah gecelerim gibi siyah gözlerine dalışım Git ne olur hiç yakın olmadığın kadar Aşkımın değeri küçükmüş gözlerinde Birkaç elvada sözcüğüne sığacak kadar Git ne olur ardına bile bakmadan Sen mutlu ol yeterki hüzünler bana kalsın AYNAM... 04.04.2012 SEVGİLİYE VEDA GÜNÜ SEVGİLİYİ YİTİRDİĞİM ŞEHİR İSTANBUL’DA BANA ZAMANSIZ VEDA EDEN SEVGİLİ Y.Y’a İTHAFEN |
Bu gitler kaç aşığı yaktı kavurdu.
Güzel şiirinizi ve sizi tebrik ediyorum. Ben de SİTEM şiirimi size armağan ediyorum. Başka kalıpta da yazılsa varacağı yer aynı sizin şiirinizle.,
SİTEM
Git bu mevsimde artık, güller kırmızı açmaz,
Bir daha hâyâlimden, aklımdan ismin geçmez.
Git aşk vurgunu kalbim, ateşlerde yanmasın,
Git de mahşere kadar, şu gönül uyanmasın.
Git kara alın yazım, sonsuz ufka bağlansın,
Eski günleri anıp, kor yüreğim dağlansın.
Git de uzayan yollar dağlar ardında kalsın,
Git elemle kederim öksüz ömrüme dolsun.
Çek git güneş doğmadan, tanyeri ağarmadan,
Git kapı kapanmadan, git hâlimi sormadan.
Sana hasret şu gönlüm, hicrânınla çağlasın,
Ruhum Yüce Divânda, diz çöküp de ağlasın.
Seni sonbahar sevsin, kış saçını tarasın,
Meyhanelerde seni yorgun yıllar arasın.
Git kadeh boşalmadan, şarap sarhoş olmadan,
Git sabrım son bulmadan, zerre umut kalmadan.
Git ki, senin adını seven kalbim unutsun,
Git kalemim ağlasın, şiirlerim yas tutsun.
Git güneş batmadan git, son çizgi tutuşmadan,
Git âzap çeken rûhum, Rabbine kavuşmadan.
Muzaffer KÖNDEL