ÖÐRENÝYORSUN
Onca yolu yürüyorsun
Ve onca iþi yapýyorsun, Kimi zaman müsterih, Kimi zaman rahatsýz. Bir nehir gibi akýp geçiyor zaman. Ýnsanlar giriyor hayatýna Artýk O’nsuz olamam derken Uðurladýðýn insanlar oluyor. Bütün bir dünyayý karþýna aldýðýný sanýp Bulanýklaþtýðýn, Evrendeki her kanatýn senin için çarptýðýný anladýðýn Parladýðýn oluyor... Baþladýðýn yere geri dönüyorsun; Çýrýlçýplak kalýyorsun... Geleceðini bilmediðin bir gelecek için Huzurunu feda ediyorsun. Kazandýðýný sandýðýn herþeyin Sabun köpüðü gibi boþ olduðunu anlýyor, Sarsýlýyorsun.. En sonunda Gerçeklerle yüzüze gelip rahatlýyorsun. Her ne kadar sarsýcý da olsa Bir o kadar da özgürleþtiriyor. Savaþ deðil,barýþla yürümeyi öðreniyorsun... |