AĞLAYAN ÇİÇEKLER
Çiçeklerin birbiriyle konuştuğunu hiç duydun mu sen,
gece sessiz? Yapraklar şahit olur fısıltılarına çiçeklerin, gülden habersiz. Eğilerek gül goncası yavaşça öptü yârini, şimdi o da öksüz. Vedâ ettiğini diyemedi sustu, daha güneş doğmadan çaresiz. Çiçeklerin ağladığını gördün mü; ayrılırken dalından bedensiz? Yapraklar her dem ağlar bu yalnızlığa, gözlerden akan damlalar sessiz. Ayrılık zor gelecek canlar da, bedeni terk edecek, bir gün şüphesiz. Toprak; hem goncaya, hem de gözyaşlarına sahip çıktı, benden habersiz. |
Seçkin kalemi ve engin/olgun yüreği Tebrik ederim... En içten selam ve saygılar... Esen kalın.