ne fayda
Kara attın yeni açmış bu gülü
Bahar olup açsan artık ne fayda Bir sözünle zehirledin bu gönlü Yollarıma çiçek döksen ne fayda Hazan ettin dost bağında gülleri Gidişinle sevindirdin elleri Gözlerime savurdun ya külleri Nehir olup bana aksan ne fayda Gündüzümü gecelere sürmüşsün Sevda defterimi erken dürmüşsün Hakk nazar ettiği kalbi kırmışsın Arş’alaya çıkıp baksan ne fayda |