O yok...
O yok... Karanlık çöker geceye. Yinede zaman içinde giden her şeyin geri geleceğini düşünüyorum. Bir şeylerin büyüsü bozuldu!.. Ne yaşadığımı anlaman çok kolay. Çünkü sürekli aynı şeyleri yazıyorum. Deli dolu hayallerimden bahsetmiyorum hiç. Aslında her şeyin çok açık olduğunu görüyorum. Fakat kapanmak işime geliyor. Ya çok alıştım, yada çok seviyorum. Onuda tam bilmiyorum.
O yok... Çünkü olsa çözü verirdi beni hemen. Bir an bile yalnız bırakmazdı. Onun yok olduğunu yalnızlığımdan anlıyorum. Melankoli hakim ruhuma. O yok. Görüyorum. Pardon! Göremiyorum... |
Saygılar.....