Gönlümde yeşeren o büyük aşkı
Aklım silse kalbim yine yazıyor
İçinde olmasın zerre bir kuşku
Sinemde gün be gün yaram azıyor

Bu bedenin bana bulunmaz hayrı
Fikrimin gönülle yolları ayrı
Ne kadar gizlesem nafile gayrı
Dostlar yüreğimde hâli seziyor

Unutturur beni zülfünde telin
Pençesine düştün gidip yâd elin
Gözümün önünde gitmez hayâlin
Beynim bedenimden ayrı geziyor

Umudum kalmadı gülmez ki yüzüm
Sanki volkan gibi yanıyor özüm
Sanma ki martaval hakikat sözüm
Duygular coşunca kalem yazıyor

Sanki Metin-iye can değil elsin
İçimde gürleyen coşkun bir selsin
Müşkülatım derin tabip ne bilsin
Derdim dağdan büyük beni eziyor