Benim buluşuma göre bütün insani kötülükler, insanların bir arada sessizce oturamamalarından kaynaklanmaktadır. MOLiERE
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Buhran
ahmet öztürk m.
5,0 / 3 kişi ·0 beğenme · 3 yorum · 806 okunma
Buhran
Zonklayan kafa, çırpınan bir ruh…
İşte aynalarda gizlenen halim. Hüzün ki: Bir kadın. Kadın ki: Hep şuh. Acaba ben miyim, sen misin zalim? ‘Vurun’ narasıyla atılır taşlar. Tozlar bir sıtmalı yelle savrulur. Dumanlı yüzlere mıhlanır yaşlar. Tüm çileli canlar böyle vurulur. Çile kıskacını ruhuma takmış. Volkanlar içinde buzdan kuleyim. Akkor bir hüzün ki ruhumu yakmış. Vade bırakmıyor nasıl öleyim? Ölüm; bilmeceme işte ipucu. Varlığın yoklukla bir olduğu dem. Sonların başı ve başların sonu. Çıkmaz bir sokakta kayboldu gölgem… |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Buhran şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
ahmet öztürk m.
Cevap Yaz
Şairim Ahmedim Abim bir Çanakkale gezisi düzelyeyeyim dedim sıknıtı çok şiirini okudumya daha ne yazayım gelde bana sor... Buhran mı, çıkmaz sokak mı neyse ben senin güzel şiirini kutlarım... Selamlar...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 20.4.2012 11:05:54
Puan
: 15.0 / 3 kişi
Okunma Sayısı
: 806
Yorum
: 3 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.