SAKIZ EDİP DÜŞÜRDÜN DİLE...!!Gönül gülistandı döndürdün çöle Küstürdün bülbülü konmuyor güle Sen beni mahfettin YÂR bile bile Sakız edip beni düşürdün dile Gönül kalelerim içten yıkıldı Sandım ki bağrıma kurşun sıkıldı Bütün hayallerim hapse tıkıldı Sakız edip beni düşürdün dile Nice karlı dağlar senle aşardım Dağ başıda olsa senle yaşardım Geldeseydin hemen durmaz koşardım Sakız edip beni düşürdün dile Kuşlar gibi daldan dala uçmadım Bırakıpta senin gibi kaçmadım Kimselere inan derdim açmadım Sakız edip beni düşürdün dile Kırdın kemiklerim üstümde gezdin Ben senin sevdanla canımdan bezdim Sanmaki bunları keyfimden yazdım Sakız edip beni düşürdün dile DURAK’ım der gayri sardım dengimi Ararım bulamam gönül dengimi Unuttum YÂR al yeşilin rengini Kahırdan çileden yazdırdın GÜZEL… Durak YİĞİT Gönüllerin Şairi KOCAELİ |