9
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
998
Okunma
1967 yılı orta ikiden üçe geçtiğim sene yaz tatilinde çalışırken ayağıma büyük bir kaya düşmüş ve bacak sinirlerimi kesmiş ve bunun sonucu da sağ bacağım kalça ekleminden kesilmişti. Sekiz ay İZİM DEVLET HASTANESİNDE kaldıktan sonra iyileşip taburcu oldum ocak 1968 yılında. Tabii ki okuluma bir yıl ara vermiştim. Kendimi köydeki hayatımdan kurtarabilmek, anama ve ağabeylerime yük olmamak için( zira babamı 1966 yılında kaybetmiştim.) okumam gerekti. Ve bir yıl aradan sonra da kaldığım yerden okuluma devam ettim. Bu izahı dizelerdeki geçen bazı bölümlerin açıklık kazanması için yaptım. Saygılarımla…
SINDIRGI’NIN etrafı dumanlı dağlar,
Yüreciğim yanıyor, bağırım sızılar.
Gitmez oldu içimden de bu sancılar,
Soldu, o solmaz olan taptaze goncalar.
Ölecek diye benden ümidi kestiler,
Birkaç defa da azgın yaramı deştiler.
Ben görmeden de bacağımı kestiler,
O zalim taşlar beni bu hale gettiler.
IŞIKLAR KÖYÜ’DÜR benim esas vatanım,
Zehir oldu bana yaşamak ve hayatım.
Mutlu olmak için okumaktır sanatım,
Belki o zaman canlanabilir hayatım.
CEMİL, neden zehir oldu hayatın sana?
Küsmüş gibisin artık sen yalan dünyana!
Gençliğini aldı da fıldırdı felek bir yana,
Önceden küsmüştün, şimdi döndün hayatına…
KÜÇÜK OZAN (CML DMR)
PEDERİME SESLENİŞ’TEN
5.0
100% (6)
Cevap Yaz
