GÜLSEM Mİ ACABA...Ağlasam dost ağlıyor, Yansam özüm kalmıyor, Sebebi ordan gelmiyor, Her şeyi dürüp büküp, Atsam ardıma,gülsem mi acaba... Her gün sızlanıyor gibi olmaktan, Hüzün dolu dizeler yazmaktan, Gülmeye hasret kalmaktan, Yoruldum bende galiba, Hayata tutunup,gülsem mi acaba... Eğriye doğruya gözümü kapatıp, Vefasızlara bir kibrit çakıp, Düne değil yarına bakıp, Bir sabah umutla kalkıp, Eskisi gibi,gülsem mi acaba... Şen gönlümden hüzünü, Yüreğimin sevgi külünü, Son bir gayretle üfleyip, Mutluluğun kapısını kırıp, Dalıp içine,gülsem mi acaba... Gören,duyan okuyan, Belki de beni nemrut sanıyor, Dost olanlar üzülüp, İstemezler gülüyor, Uzatmalarda da olsam,gülsem mi acaba... Kimi kurgu,kimi yüreğimin derinliklerinden gelen hüzünlü şiirlerimle sevenlerimi üzdüğümü görüp,yaşadığım pişmanlığın ürünüdür yazdıklarım. Bilin istedim acı patlıcangillerden olduğumu.Yıkılmadım korkmayın. ÇİMDİK 16.04.2012 |
Sevgi dolu yüreğin yeter..
Dostluklar İzmir'den..