İnsanlık meziyeti alabildiğine geniş toplumsal işlevini oluşturan tüm kavram ve kuralları içeren geniş bir olgudur.İnsanı sevmek bir erdemliliktir,küçüğü,büyüğü,kadını,erkeği olsun fark edilmez.Sonuçta et ve kemikten meydana gelen bir varlıktır.Düşmanın da olsa insandır ve onu sevmek.İnsana karşı beş duyu organlarını kullanmak,onu anlamak ve görmek..Düşüncenin ya da insan zihnin duyu-deneyinden gelen malzemeye bir birlik kazanması veya söz onusu malzemeyi bir sentezden geçirmesiyle ilgili olan belirli kategorilerilerin bulunduğu ifade eden zihin söz konusu sentez ya da
birleştirme faaliyetini çeşitli yargılar ortaya koymak süretiyle gerçekleştirilir.Öyle ki bu yargılar biçim dünyaya ilişkin yorumumuzun temel bileşenleri meydana getirir.Nicelikle ilgili bir yargı öne sördüğümüz zaman ise ya neden ile sonuca ya da özne ile yüklem bağınıtısın düşünürüz.
Hiç bir şey yaradılışında değere sahip değildir.Bir şeyin değeri getireceği şeye bağlıdır.Bundan dolayı insan ilişkileri soyuttan somut önerilerle neticeye gidilmesi gerekir.
Ahlak dünyası tıpkı evrensel bilgi dünyası gibi...kendi sürekli ilişkileri ile tarihin üstündedir.Vicdanın evrimi sırasında oluştukları özel doğruluklar kendi koşullarıyla bağdaşıktır.Gerçek doğruluk hiç değişmez.Kıvanç ve acı duymak için örgütlenmiş olan yalnızca duyarlıkla bezenmiş bir organın özel yapılısı değil,ama bütünü içindeki nesnel dünya işte,kıvanç ve acı karşıtlığının,hem de tastamam bizce bilinen biçimi altında,evrensel bir karşıtlık olduğunu ve özsel olarak,türdeş duygular aracıyla evrenin çeşitli dünyalarında temsil edilmesi gerektiğini bu nedenle kabul ediyoruz...Ve diyorum ki:


Sen
Kaybettin değerini
Bendeki yerini

sanma ki hala aklım sende
sanma ki hala yerin bende
sanma ki sana yazılmış bu şiirler,yazılar

söylenenler yalanmış
Bunu bir kez daha anladım
oysa ben ne ümitler beslemiştim
Sevgiden , Aşktan yana
Yıktın hayallerimi, bitirdin sevgiyi

Şimdi ben
hayatıma yeni bir aşk sokmayacağım
Kanatlanıp yeniden uçmayacağım
İhanetin acısını tekrar yaşayamayacağım
Gücüm yok o kadar bunu biliyorum
hani diyordun ya
senden güzel kokan bir gül yok diye
Ne oldu şimdi, söyle susma

Tek isteğim
Giderken sebebinle birlikte gitmen
Onunla kol kola ardını dönmen
hani anlatmıştın ya
ilk aşkını
onunla ayrılışını
nedenini şimdi daha iyi anlıyorum
senin çekip gitmen
kendi kendini bitirmenmiş
bunu anladım.


Duygular ve hatalar her yaşamda vardır.Gün doğmadan neler doğacaktır.her karanlığın bir sonu,her ıstrapların bir bitişi vardır.İstemler güzel anlatılmıştır .Kutlarım sevgi ve selamlarımla...

öyle anlıyorum ki seni insan haykırmasa çatlayacak sanıyor kendini... kalemine sağlık iç sesinin yankılanan sesiydi... saygılarımla