YANILGIgözün değeli göz bebeğime eritti kilitli bağrımı, ,bir garip haller oldu bana seni gördüm göreli yıkıldı gönlümün varoşları ayaklar altında gönlüm oysa ne hayaler kurmuştum ne rüyalar görmüştüm ... bir ceylan keklik güvercin kadar özgür dudağına dokunmak istiyordum ve sarılmak fani dünya nihahına bağlanmak göğsünde ağlamak istiyorum içimde ne kadar nehir varsa göz şelaleme değe değe akıtmak istiyorum gönlüne o kadar yabancısın ki kendi kendime gelin güvey olmuşum oysa hayal elimi uzatmek yüzünü okşamak saçına dokunmak birdaha sana aynı sokakta çatabilmek hayal o kadar uzaklardasın ki kaf dağları kadar uzak everest kadar yüksektesin bir bilinmez denklem içindeyim bin yıl kafa patlassam ben bu aşk aritmatiğini çözemedim bir bilineni bilinmeyen çarpanlar parçaladı yıktı viran etti yüreği otom çekkirdeği gibiyim patlıyacağım haykıracağım nara atacağım yakacağım gaz lambasını yüreğin kendi aptallığıma küfredeceğim neret ediyorum sen gül eğlen seyret gök yüzünde yıldız gibi beni benim içime ettiğin gibi senin de içine biri eder, İrfan Kökten |
Kalemin kırılmasın.