yalnızlık
Akşam olunca şehirde
Bir hüzün çöker içime Gecenin karanlığı ayna tutar gönlüme Düşlerimde Düşlerimde yalnızlık hâkimdir Üşürüm Gecenin o buz kesen ayazında Ve vurur kırbacını rüzgâr Bedenime bedenime işte o an anlarım yalnız olduğumu Bir boşluk kaplar içimi Derin ve soğuk Ürperir yüreğim Ve gözlerimden dökülür Damla damla yalnızlığın hüznü Düşlerim karanlık bir deniz gibi Denizin tam ortasında bir sandal O sandalda ben Bir mum ışı kadar bile olsa Biraz umuda hasret ben |
Yurek sesiniz
susmasın sayın şair'm Sevgiyle kalın ..