GİTME, SENSİZ OLMAZGitme..! Sensiz olmaz..! bazen ateşler içinde uyanıp, çivit mavisi yatak örtümü savurarak üzerimden pencereyi açıp, bütün oksijeni akciğerlerime dolduruyorum ama nâfile boşluğunu dolduramıyor sol yanımdaki varlığın gözlerimde bir bahar dalı, alaca karanlıklarıma dolunay olan güvercinim, gitme..! sensiz olmaz..! yokluğuna kurulmuş saatlerde, sokak lâmbalarının acı tebessümleri eşliğinde, adım adım arşınlayarak yollarını, saçlarımın ritmi artar rüzgârda derisi gerilerek tenimin ayazda, gölgelerime eşlik eder gölgen;bir o köşede bir bu köşede… toprağa pıtır pıtır düşer anlamsız cümlelerim bil bütün bunları sen, Nisan’ıma ılık yağmurum, ıssız sokaklarıma sesim, yüreğimin derinleşen yarasına neşterimsin … Gitme…! Sensiz olmaz..! yaşanmamış bir günahın tadıyla yorgun bedenim yalancı saçlarına doğru uzanıyor ellerim usulca çekiyorum tebessümümü resminden ve gömüyorum gözlerimi yalnızlığın soğuğuna söyleyemediklerim dudaklarımın eteğinde gizli … senden sonra çiçeklerimin suyu tükendi her yanım darmadağın acemileşen adımlarım birbirine dolanıyor kahroluyorum kentimin gecelerinde yarınlı korkular siniyor sırılsıklam yazılarıma oysa, oysa, ben mavisiz yaşayamam umutlarımın utangaçlığı alsa da aklımı… ama şimdi, duman kokulu bir başın dağınıklığı hâkim duygularıma zaman doldu bende yorgun gözlerimi alıyorum yavaş yavaş duvarlarından … benim ay yüzlü güvercinim benim eşsiz hazinem bırakıp gittiğin an, gözüm sırtındaki mavi tebessümünde takılı kaldı … Gitme Lâyiki ile yaşanmamış bir günâhın tadını dudaklarımda bırakarak… gitme..! |
Lâyiki ile yaşanmamış bir günâhın
tadını dudaklarımda bırakarak…
gitme..!
TEBRİKLER ÇOK!