İÇİMDEKİ ÇOCUKİÇİMDEKİ ÇOCUK Sen ey içimdeki yaramaz çocuk, Annemin sesini duyuyor musun? Yine kar yağıyor, hava çok soğuk, Yoksa mışıl mışıl uyuyor musun? Hâlâ yüreğimde sancı çekerler, Yarım kalan masalları ninemin. Ne tatlıydı o naneli şekerler, Ah bir bulsam ceplerini dedemin. Dizüstü sedirde zaman erirdi, Hâfızama işlenirken sûreler. Herkes düşlerini bana verirdi, Beni çağırırdı dağlar, dereler... Azık götürürdüm bağa-bostana. Ne hoş utanırdı kızlar, gelinler... Bereket bir yana, şükür bir yana, Harmanlarda savrulurdu ekinler... Gözlerimde bin bir çiçek açardı, Artık ağlayamaz, gülemez olduk. Böyle çabuk büyüyecek ne vardı? O günleri özlüyorum be çocuk!.. Servet Yüksel |