ATIŞMAALDI MAHMUT Atışma ayağı istedin benden Ne haldesin söyle ZİYANİ Bugün iyimisin desene dünden Haydı sana kolay gelsin ZİYANİ ALDI ZİYANİ Gel yanıma ehli dilden konuşağ Güzel kelem edek diller ağlasın Gönüller kırmadan burda yarışağ Gönül bahçemdeki güller ağlasın ALDI MAHMUT Gel dalalım muhabbete derince Atışalım senle yerli yerince Tenkit edeceksen et ince ince Sokma beni halden hale ZİYANİ ALDI ZİYANİ Atışma istedim yaydın âleme Söylediklerimi sen al kaleme Girmeye çalışma gönül galeme Bizler için bırak eller ağlasın ALDI MAHMUT Yürek ayrı çarpar ayrı olsak ta Biri birimizden uzak kalsak ta Türkümüzü farklı farklı çalsak ta Dök içini dilden dile ZİYANİ ALDI ZİYANİ Sanatımız elimizden alınmaz Bizim gibileri burda bulunmaz Türkü dediklerin sazsız çalınmaz Sazımız da öten teller ağlasın ALDI MAHMUT Ayrı uykularda birdir düşümüz Şiirlerdir sözdür bizim işimiz Huzurla pişerse evde aşımız Buyrun soframızda bala ZİYANİ ALDI ZİYANİ Ozan ların yüreğin de sal olmaz Susuz kalan ağaçlar da dal olmaz Arısı olmayan evde bal olmaz Arısız kovan da ballar ağlasın ALDI MAHMUT Mahmut derki kalem sende dil sende Şiirleri yazan usta el sende Sana komik gelir bana gülsende Haydı dök içini dile ZİYANİ ALDI ZİYANİ Ziyani’yim ustalara gülmem ki Derin midir ustalığın bilmem ki Ağlasanda gözyaşın silmem ki Bırak gözden akan seller ağlasın Şair = Öztürk Erbek Mahlası = Ziyani |