Sahipsiz ŞiirKırışmış coğrafyanın doğu paralelinden Kars’ın soğuk yüzü değiyor ellerime Öyle ayazda tenim Kerpiçten acılar örüyorum surlarıma Öylesine de ketumum kendime Cama vuran her yalnızlık imgesini Göğsümde biriktiriyorum Islanma, sil elinin tersiyle Çorak gözyaşlarımı alma koynuna Bahtsız bedevinin çatlaklarıyla uğraşma Buralar sahipsizliğin sağanaklarını kucaklar Gülkurusu hasretimin koyaklarında İliklerim sızlar yokluğuna Ay karinesinde yok yazıyor adın Bölme uykularını, ölü vurgundur gidişin Ağladığımı da nereden çıkardın, çek şu ferini Arka sokakların ıssız kaldırımlarına sinmiş Bulut kokun- kuşaklar serercesine göğe Avuçlarımda sıkılmış fidelerim var Bir serpilse toprağından Boy verecek penceremde, adam kılığında Sahipsiz şiirlerden ıssız rüzgârlar esiyor, dedim ya Kutsanmamış bin yıllık sevgim, kan revan Nehrine düşen taşım, girdabında kaybolan Hadi toplasın martılar kelimelerimi Kıyına yeşererek vurduğum için O yosun gözlerinden özür dilerim ocak 2012 |
Göğsümde biriktiriyorum
Islanma, sil elinin tersiyle
Çorak gözyaşlarımı alma koynuna
Bahtsız bedevinin çatlaklarıyla uğraşma"
Bir yalnızlık serenadı idi yüreğime izdüşen sahipsiz şiir.. Tebriklerimle